سقط مکرر (Recurrent Pregnancy Loss, RPL): اختلالی چندعاملی با پیامدهای بالینی قابل توجه
سقط مکرر (RPL) به وقوع سه یا بیشتر از سه بارداری متوالی که قبل از هفته بیستم بارداری ختم می‌شوند، اطلاق می‌گردد. این اختلال، یک پدیده چندعاملی است که نیازمند بررسی دقیق از جنبه‌های ژنتیکی، آناتومیکی، هورمونی، ایمونولوژیک و عفونی می‌باشد.
اتیولوژی سقط مکرر:
- عوامل ژنتیکی: ناهنجاری‌های کروموزومی (مانند آنیوپلوئیدی‌ها و جابه‌جایی‌های کروموزومی) تقریباً در 50% موارد دخیل هستند.
- عوامل آناتومیکی: ناهنجاری‌های رحمی (مانند رحم دوشاخ، سپتوم رحمی، نارسایی دهانه رحم) می‌توانند در لانه‌گزینی یا رشد جنین اختلال ایجاد کنند.
- عوامل هورمونی: کمبود پروژسترون، سندرم تخمدان پلی‌کیستیک (PCOS) و اختلالات تیروئیدی، خطر سقط را افزایش می‌دهند.
- عوامل ایمونولوژیک: سندرم آنتی‌فسفولیپید (APS) و بیماری‌های خودایمنی (مانند لوپوس) می‌توانند منجر به رد جنین شوند.
- عوامل عفونی: عفونت‌های مزمن مانند سیتومگالوویروس (CMV) و توکسوپلاسموز نقش دارند.
- عوامل ایدیوپاتیک: حدود 20 تا 30% موارد بدون علت مشخص باقی می‌مانند.
روش‌های تشخیصی:
- آزمایش‌های ژنتیکی: کاریوتایپ والدین، آنالیز کروموزومی جنین (در صورت دسترسی به بافت جنینی).
- ارزیابی آناتومیکی: سونوگرافی سه‌بعدی، هیستروسکوپی، هیستروسالپنگوگرافی (HSG).
- بررسی‌های هورمونی و متابولیک: سنجش سطح پروژسترون، هورمون‌های تیروئید و مقاومت به انسولین.
- آزمایش‌های ایمونولوژیک: بررسی آنتی‌بادی‌های ضدفسفولیپید و تست‌های انعقادی.
روش‌های درمانی:
- درمان ژنتیکی: استفاده از تشخیص ژنتیکی پیش از لانه‌گزینی (PGT) در روش‌های کمک‌باروری.
- اصلاح ناهنجاری‌های رحمی: هیستروسکوپی، لاپاراسکوپی، سرکلاژ.
- درمان‌های هورمونی: تجویز پروژسترون، تنظیم هورمون تیروئید و انسولین.
- درمان ایمونولوژیک: تجویز هپارین و آسپرین در بیماران مبتلا به APS.
- حمایت روان‌شناختی: ارائه مشاوره جهت کاهش اضطراب و افسردگی.
سقط مکرر یک اختلال پیچیده است که نیازمند تشخیص دقیق و مداخلات درمانی مناسب می‌باشد.
مشاوره ژنتیک و درمان سقط مکرر توسط پزشکان متخصص در مرکز جراحی محدود و درمان ناباروری مهر ارائه می‌گردد.