انجماد و ذخیره‌سازی تخمک

Oocyte Cryopreservation

فریز تخمک

انجماد و ذخیره‌سازی تخمک (Oocyte Cryopreservation)، یک تکنیک پیشرفته در حوزه پزشکی تولیدمثل است که به زنان اجازه می‌دهد تخمک‌های خود را در شرایط بهینه حفظ کنند تا در آینده از آنها برای باروری استفاده کنند. این روش به خصوص برای زنانی که به دلیل مسائل پزشکی یا شخصی تمایل دارند فرزندآوری را به تأخیر بیندازند، اهمیت دارد.

مناسب‌ترین سن برای انجماد و ذخیره‌سازی تخمک (فریز تخمک) به عوامل مختلفی مانند کیفیت تخمک و میزان ذخیره تخمدانی بستگی دارد. مناسب‌ترین سن برای فریز تخمک‌ها بین ۲۵ تا ۳۵ سالگی است. در این سنین کیفیت تخمک‌ها بسیار بالاست. این تخمک‌ها پس از انجماد و ذوب، شانس بیشتری برای لقاح موفق و ایجاد بارداری سالم دارند. پس از 35 سالگی، کیفیت و کمیت تخمک‌ها به تدریج کاهش می‌یابد، که می‌تواند شانس موفقیت بارداری در آینده را کاهش دهد.

بهترین زمان برای فریز تخمک‌ها بین 25 تا 35 سالگی است. انجام این کار در این سنین، شانس بیشتری برای داشتن تخمک‌های با کیفیت بالا و در نتیجه، موفقیت بالاتر در بارداری در آینده فراهم می‌کند. البته تصمیم‌گیری نهایی باید با مشاوره متخصص و بر اساس شرایط فردی انجام شود.

اصول علمی انجماد تخمک

انجماد تخمک یک فرآیند پیچیده است که در آن تخمک‌ها تحت شرایط خاصی از دمای بسیار پایین (زیر صفر درجه سانتیگراد) ذخیره می‌شوند. این فرآیند شامل مراحل زیر است:

  • تحریک تخمدانی: برای جمع‌آوری تعداد کافی تخمک، تخمدان‌ها تحت تحریک هورمونی قرار می‌گیرند تا چندین فولیکول به طور همزمان رشد کنند.
  • جمع‌آوری تخمک: تخمک‌ها از طریق یک عمل جراحی ساده به نام پانکچر تخمدان جمع‌آوری می‌شوند.
  • انجماد: تخمک‌ها از طریق یکی از دو روش انجماد آهسته (Slow Freezing) یا انجماد شیشه‌ای (Vitrification) به سرعت به دماهای بسیار پایین منتقل می‌شوند. روش انجماد شیشه‌ای به دلیل کاهش تشکیل بلورهای یخ داخل سلولی، مزیت بیشتری دارد و در حال حاضر بیشتر مورد استفاده قرار می‌گیرد.
  • ذخیره‌سازی: تخمک‌های منجمد شده در نیتروژن مایع در دمای حدود منفی ۱۹۶ درجه سانتیگراد نگهداری می‌شوند تا در زمان مورد نیاز ذوب و برای لقاح استفاده شوند.

مزایای انجماد تخمک

  • حفظ باروری: زنانی که به دلایل مختلف مانند درمان‌های سرطان (شیمی‌درمانی یا پرتودرمانی) یا شرایط پزشکی خاص ممکن است باروری خود را از دست بدهند، می‌توانند با انجماد تخمک‌های خود، باروری را حفظ کنند.
  • تأخیر در فرزندآوری: این تکنیک به زنانی که به دلایل شخصی مانند تحصیل، شغل یا نداشتن شریک زندگی مناسب تمایل دارند فرزندآوری را به تأخیر بیندازند، این امکان را می‌دهد که تخمک‌های جوان خود را برای استفاده در سنین بالاتر حفظ کنند.
  • کمک به درمان ناباروری: در برخی موارد، انجماد تخمک‌ها می‌تواند به زوج‌هایی که با مشکل ناباروری روبرو هستند کمک کند تا از طریق روش‌های کمک باروری مانند IVF باردار شوند.

چالش‌ها و محدودیت‌ها

  • میزان موفقیت: هرچند که تکنولوژی‌های انجماد تخمک به طور چشمگیری پیشرفت کرده‌اند، اما تضمینی برای موفقیت در بارداری پس از ذوب تخمک‌ها وجود ندارد. میزان موفقیت به عوامل مختلفی مانند سن زن در زمان انجماد تخمک و تعداد تخمک‌های ذخیره شده بستگی دارد.
  • هزینه‌های بالا: انجماد و ذخیره‌سازی تخمک‌ها هزینه‌بر است و ممکن است بسیاری از زنان نتوانند از این خدمات استفاده کنند.
  • محدودیت‌های اخلاقی و قانونی: در برخی کشورها، انجماد تخمک با محدودیت‌های قانونی و اخلاقی روبرو است و هنوز در برخی جوامع به طور کامل پذیرفته نشده است.

 اندیکاسیون‌های اصلی انجماد و ذخیره‌سازی تخمک

حفظ باروری قبل از درمان‌های طبی یا جراحی

  • سرطان‌ها: زنان مبتلا به سرطان‌هایی مانند سرطان پستان، لنفوم، لوکمیا و سایر سرطان‌ها که نیاز به شیمی‌درمانی یا پرتودرمانی دارند، ممکن است در معرض خطر کاهش یا از دست دادن باروری باشند. انجماد تخمک‌ها قبل از شروع درمان به آن‌ها این امکان را می‌دهد که در آینده از تخمک‌های منجمد شده برای بارداری استفاده کنند.
  • بیماری‌های خودایمنی: برخی از درمان‌های بیماری‌های خودایمنی (مانند لوپوس یا بیماری‌های التهابی روده) می‌تواند بر باروری تأثیر بگذارد. انجماد تخمک قبل از شروع درمان ممکن است به حفظ باروری کمک کند.
  •     جراحی‌های مرتبط با تخمدان: زنانی که نیاز به جراحی تخمدان دارند، به ویژه اگر جراحی شامل برداشتن بخشی از تخمدان‌ها یا تخمدان کامل باشد، می‌توانند تخمک‌های خود را پیش از جراحی منجمد کنند.

حفظ باروری به دلایل اجتماعی

  • تأخیر در فرزندآوری: زنانی که به دلایل شخصی مانند تحصیل، شغل، یا عدم یافتن شریک زندگی مناسب، فرزندآوری را به تأخیر می‌اندازند، می‌توانند از این تکنیک برای حفظ تخمک‌های خود در سنین جوان‌تر استفاده کنند. این امکان به آن‌ها اجازه می‌دهد در آینده و در زمان مناسب از تخمک‌های منجمد شده استفاده کنند.

کاهش ذخیره تخمدانی

  • افت زودرس ذخیره تخمدانی: در زنانی که کاهش زودرس ذخیره تخمدانی (مانند نارسایی زودرس تخمدان یا AMH پایین) تشخیص داده می‌شود، انجماد تخمک می‌تواند یک راهکار برای حفظ باروری باشد.
  • شرایط ژنتیکی: زنانی که حامل جهش‌های ژنتیکی مانند جهش BRCA1 یا BRCA2 هستند که با افزایش خطر سرطان تخمدان مرتبط است، ممکن است تصمیم بگیرند که تخمدان‌های خود را زودتر از موعد طبیعی بردارند و در این صورت انجماد تخمک‌ها قبل از جراحی یک گزینه خواهد بود.

عدم تمایل به انجماد جنین

  • ملاحظات اخلاقی یا مذهبی: برخی از زنان یا زوج‌ها ممکن است به دلایل اخلاقی، مذهبی یا شخصی تمایل نداشته باشند که جنین‌ها را منجمد کنند. در این موارد، انجماد تخمک‌ها به عنوان جایگزین مناسب می‌تواند مطرح شود.

 عدم وجود اسپرم در زمان لقاح

  • در مواردی که در زمان جمع‌آوری تخمک اسپرم در دسترس نیست (به دلیل مشکلات پزشکی شریک مرد یا عدم توافق و عدم حضور آقا)، تخمک‌ها می‌توانند منجمد شوند تا بعداً در صورت در دسترس بودن اسپرم، از آنها استفاده شود.