انجماد اسپرم، انجماد تخمک، انجماد جنین، انجماد بافت تخمدان و بیضه

با بکارگیری این روش‌ها، افراد می‌توانند با استفاده از گامت‌ها یا بافت‌های منجمد و ذخیره شده خود، شانس باروری در آینده را برای خود حفظ نمایند.

کاربردهای فریز اسپرم

• فرد نمونه دهنده بزودی در معرض درمان های خاص قرار خواهد گرفت (شیمی درمانی، رادیوتراپی و ...)
• فردی که در سیکل درمان ناباروری قرار دارد و در روز عمل بدلیل مسافرت یا شغل های ماموریتی امکان حضور در کلینیک را ندارد. این افراد روزهای قبل از عمل فرصت دارند که با آرامش خاطر اقدام به تهیه نمونه نمایند.
• فردی که تعداد و یا کیفیت اسپرم هایش درحال کاهش باشد.

• قبل از اعمال جراحی سیستم تناسلی که توانایی انزال و تولید اسپرم را مختل می نمایند.
• برای مردانی که با مواد رادیو اکتیو، اشعه X، سموم و مواد شیمیایی خطرناک و مضر برای سلامت جنسی (دستگاه تولید مثلی) سر وکار دارند.

انجماد تخمک

انجماد تخمک عبارت است از بدست آوردن تخمک از تخمدان و انجماد در نیتروژن مایع در دمای 196- درجه سانتي‌گراد.

موارد کاربرد فریز تخمک

• دختران بالغ و زنان جوانی که دچار سرطان یا بیماری هایی شدند و نیاز به جراحی هر دو تخمدان، شیمی درمانی یا رادیو تراپی لگنی دارند. این درمان ها قدرت باروری آنان را تحت تاثیر قرار می دهد.
• زنانی که سابقه خانوادگی یائسگی زودرس دارند.
• انجام جراحی هایی که ممکن است به تخمدان آسیب برساند.
• داشتن کیست های کاهش دهنده ذخیره تخمدانها مثل اندومتریوز
• زنانی که تمایل به تاخیر در فرزند آوری دارند.
• در خانم های مجرد جهت حفظ باروری در سنین بالا
• ناتوانی در به دست آوردن اسپرم در روز انجام لقاح

بیمار پس از مشاوره و انجام آزمایش‌های لازم، وارد سیکل تحریک تخمک‌گذاری می‌شود و تخمک‌ها طی عمل پانکچر جمع‎آوری می‌شوند. تخمک‌ها چند ساعت بعد از پانکچر فریز می‌شوند تا در آینده جهت بارداری با روش‌های کمک باروری استفاده شوند.

فريز جنين

• مناسب نبودن آندومتر رحم جهت انتقال جنین
• کاهش میزان هورمون AMH و به عبارتی دیگر کاهش ذخیره تخمدان در خانم ها  
• وقوع سندرم تحريک بیش‌ازحد تخمـدان (OHSS)
• زوجینی که در حال حاضر قصد بارداری ندارند.
• در مواردی مانند درمان سرطان که بایستی شیمی درمانی و رادیوتراپی انجام شود.

انجماد بافت تخمدان

از جمله روش‌های حفظ باروری در زنان است. این تکنیک در زنان مبتلا به سرطان قبل از شروع درمان هایی مانند شیمی درمانی، رادیوتراپی، بیماری‌های خودایمنی، در زنانی با سابقه فامیلی یائسگی زودرس، تمایل به بارداری در سنین بیش از 35 سال و در زنان مجرد جهت حفظ باروری در سنین بالا مورد استفاده قرار می‌گیرد.

انجماد بافت بیضه

باتوجه به پیشرفت روزافزون در علم پزشکی، گزینه‌ها و روش‌های جدیدی برای درمان‌ ناباروری در دسترس هستند که از جمله‌ی آن‌ها می‌توان به روش انجماد بافت بیضه اشاره نمود. این روش در مواردی که لازم است قدرت باروری مردان حفظ شود، مورد استفاده قرار می‌گیرد.

کاربرد ها

• مردانی که باید تحت درمان هایی مانند شیمی‌درمانی یا پرتودرمانی قرار بگیرند.
• مردانی که نياز به جراحی اوركيد تومی (برداشتن بیضه ‌ها) دارند.
• در پسران یا مردان مبتلا به بیماری‌هایی که احتمال آسیب به بافت بیضه در آن‌ها وجود دارد.
• آقایانی که مبتلا به آزواسپرمی (نداشتن اسپرم در مایع منی) غیرانسدادی هستند و در حال انجام روش میکرواینجکشن یا ICSI می باشند (جهت جلوگیری از بیوپسی مکرر).
• استفاده از داروهای سایتوتوكسيك در موارد بدخیمی كه امکان انجماد اسپرم وجود ندارد.

نحوه انجام روش انجماد بافت بیضه

نمونه بافت از بیضه، با یا بدون استفاده از میکروسکوپ جراحی برداشته و به بخش جنین‌شناسی منتقل می شود. با استفاده از میکروسکوپ از لحاظ وجود یا عدم وجود اسپرم بررسی می گردد و در صورت داشتن اسپرم مناسب و قابل استفاده جهت استفاده در آینده فریز می گردد. این روش باعث حفظ قدرت باروری مردان در آینده می شود.